Tym razem na zasypiankach wierszyk dla dzieci – opowieść o misiach, dzieciach i złym czarowniku pięknie zrymowana przez Panią Beatę Jaczewską. W ponurym świecie za piątą górą,tam gdzie się słońce chowa za chmurą,żył zły czarownik w wielkim zamczysku,tuż obok wulkan był – bardzo blisko. Czarownik marzył, by wszystkie dzieci(co co jednego, na całym świecie)śmiać się przestały i były więc obmyślał plany okrutne. Wiedział, że kiedy na płacz się zbiera,sposób najlepszy – mieć go przytulisz, to każda buzia,nawet płacząca, wnet się rozchmurza. Przyjaciel dobry ma być pluszowy,do przytulania zawsze gotowy,taki, co zawsze pocieszyć umie,każdego brzdąca świetnie rozumie. Wiedział to wszystko zły czarnoksiężnik,a był on bardzo, bardzo że jeśli znikną pluszaki,to wreszcie smutne będą dzieciaki. Uknuł więc swoją intrygę straszną:„Jutro, nim wszystkie gwiazdy pogasną,niech wszystkie dzieci bardzo radosnenagle zapragną być już dorosłe.” Tak też się stało jak nim księżyc w chmurach się schowałwszystkie dzieciaki duże i małeswoje pluszaki w kąt odkładały. Czar był to silny, działał na wszystkich,dlatego kotki, pieski i miśkileżąc bezradnie, prawie jak śmieci,nie mogły teraz pocieszać dzieci. Dzieci myślały zaś, że dzień nawet dość dzielnie niestety było wieczorem –bo jak się zmierzyć z sennym potworem? Potwory przecież w szafie mieszkają,straszą i dzieciom zasnąć nie – pluszak przegnać je umiał,on wszystkie lęki świetnie rozumiał. Ale niestety, czarownik wstrętnybył przez dzień cały bardzo zajęty;w kąt odrzucone zwabił pluszaki,zmienił je w brzydkie, lepkie robaki. Dnia następnego, chwilę przed zmrokiem,czarownik spojrzał swoim złym okiemzadowolony z czaru brzydkiego –nie dojrzał dziecka uśmiechniętego. Że to już koniec zdawać się mogło;przegrały dzieci z intrygą ze śmiechem, szczęściem, radością –przegrały wojnę z nudą i złością. Lecz czarnoksiężnik nie dostrzegł tego,że trzech naprawdę dobrych kolegówbawi się zgodnie i wcale nie chcezostawiać misiów – nie teraz jeszcze. Z tego powodu ich misie małejako jedyne sobą zostały…Na całym świecie te trzy pluszaki(bo się bawili nimi chłopaki). Jest pewien sekret – nie wiem czy wiecie,że wszystkie misie, na całym świeciemają serduszka i wolę własną,lubią się bawić, gdy dzieci zasną. Gdy zobaczyły co się zdarzyło,co pozostałym się przytrafiło,postanowiły ruszyć za górygdzie czarnoksiężnik mieszkał ponury. Żeby po drodze z głodu nie cierpieći by odegnać przeszkody wszelkiemisie zabrały krzaczek poziomekmały, w doniczce żółto-zielonej. W pewien deszczowy wtorek czy środęmisie ruszyły za wielką wodęnie myśląc jeszcze, jak go zwyciężą(przecież on władał mocą potężną!) Szły przez zarośla, pola i bagna,pogoda była nie zawsze ładna,bolały łapki, strach oblatywał,lecz miły księżyc drogę wskazywał. W nocy z księżycem, we dnie ze słońcem,dreptały misie lasem, przez wreszcie po dniach dwudziestugdzie się zaczyna straszne królestwo. Było tam szaro, smutno, ponuro,słońce się skryło właśnie za chmurą;nic tam nie rosło, nie było ptaków,żadnych zwierzątek, drzew ani krzaków. Stanęły misie pod wielkim murem,zadarły łepki wysoko w wejść do środka nie będzie łatwo –zamek ma ścianę zupełnie gładką! Trzeba obmyślić sposób skuteczny,który nie będzie zbyt niebezpiecznyza to pozwoli w skuteczny sposóbodwrócić straszne koleje losu. Kiedy tak stały, wstrętny czarodziejrozmyślał właśnie o nowej szkodziechodząc po szczycie zamkowych murów,rzucając czasem ognistą kulą. Nagle przystanął bardzo zdziwiony„Cóż to za tłumek jest zgromadzonypod moim domem – tuż, tuż pod murem?Zaraz przetrzepię przybyszom skórę! Czy to są misie? – to niemożliwe!One nie mogą już być prawdziwe!Robaki, owszem, ale nie miśki,Ja zamieniłem przecież je wszystkie!” Już się zamachnął kulą ognistą(niedźwiadki stały przecież tak blisko)lecz coś zobaczył i zmienił coś zdziwiło go niesłychanie. Pobiegł po schodach, gnał po dwa stopnie,bardzo się spieszył, sapał okropnie,aż wreszcie dotarł do wielkiej bramyi teraz właśnie stał przed misiami. Misie się właśnie miały naradzić,plan jakiś mądry w życie wprowadzić,gdy usłyszały głośne tupanie,potem zgrzyt bramy, jej otwieranie… I nagle koszmar stał się prawdziwy,stanął przed nimi magik złośliwy,łapska wyciągnął dziko wpatrzonyw… krzaczek w doniczce żółto-zielonej. Misie cofnęły się krok do tyłu,lecz by uciekać za późno było;coś trzeba zrobić! Natychmiast! Zaraz!Tu trzeba działać – choć się postarać! Ale czarownik stał już zbyt za późno chyba na wszystko…Wzrok jego groźny; co on zobaczył?On wstrętną łapą sięga po krzaczek! Wziął czarnoksiężnik krzaczek do ręki,myślał, oglądał, wyszeptał: „Piękny!Jeśli roślinka ze mną zostanie,ja spełnię wasze jedno żądanie.” Miśki nie mogły jeszcze uwierzyć –czyżby udało im się tu przeżyć?W zamian za życie i inne misieon chce poziomkę z doniczką dzisiaj? „Zgoda, roślinkę od nas dostaniesz,lecz najpierw spełnisz nasze żądanie –odczaruj misie na całym świecieby wreszcie mogły cieszyć się dzieci.” Czarownik trochę nosem pokręcił,ale poziomka kusi i się w końcu i odczarował,a potem w swoim zamku się schował. Misie wróciły szybko do domu,mogły być z siebie zadowolone:czar przestał działać i wszystkie misiesą przyjaciółmi – chyba do dzisiaj. Jak się Wam podobał wierszyk dla dzieci o misiach i czarnej magii? O autorce Pani Beata Jaczewska ukończyła Uniwersytet Jagielloński i przez wiele lat była nauczycielem trudnej młodzieży. Bajki – rymowanki i wierszyki dla dzieci pisze od lat dla przyjemności własnej oraz syna, a inspiracje czerpie z codziennych zdarzeń. Jest autorką serii o Małych Zwierzątkach oraz Małych Pojazdach dla najmłodszych dzieci, współpracowałam także z jednym z internetowych portali edukacyjnych dla dzieci i rodziców. Prowadzi bloga, na którym znajdują się nie tylko bajki, ale także różne rymowane teksty okolicznościowe, krótkie i dłuższe wierszyki – Jeżyk Cyprian i przyjaciele