Gdy zauważysz w skórze kleszcza, trzeba pozbyć się go jak najszybciej. Od tego, jak długo kleszcz jest w ciele zależy ryzyko zarażenia boreliozą. Podpowiemy ci, jak wygląda kleszcz w skórze i co zrobić, by nie zachorować. Najwięcej kleszczy jest we wschodniej połowie naszego kraju, ale tak naprawdę żaden zakątek Polski nie jest wolny od tych pajęczaków. W zależności od regionu, aż 10-30 proc. z nich przenosi krętki Borrelia, odpowiedzialne za epidemię boreliozy. Poznaj 9 ciekawostek na temat kleszczy! Przykładowe gatunki kleszczy Wiele osób myśli, że kleszcze żyją tylko w lesie, ale często nie wiedzą jak wygląda kleszcz. Tymczasem można je spotkać zarówno na łąkach, jak i w parkach a nawet na plaży czy w przydomowych ogrodach. W Polsce występują najczęściej dwa gatunki. Kleszcz łąkowy żyje głównie w północno-wschodniej części kraju. Lubi wilgoć, więc można go spotkać na bagnistych, podmokłych pastwiskach i na obrzeżach jezior. Kleszcz pospolity bytuje w całej Polsce. Najbardziej lubi lasy liściaste lub mieszane ale żyje również w ogródkach działkowych i w miejskich parkach. To on najczęściej przenosi choroby odkleszczowe ( boreliozę). Jej objawem jest powiększający się rumień na skórze. Rozwiewamy wszystkie mity na temat kleszczy! Sprawdź to! Usuwanie kleszczy Gdy zauważymy kleszcza w skórze, należy jak najszybciej prawidłowo go wyjąć. Udowodniono, że najmniejsze ryzyko wpuszczenia przez kleszcza śliny z chorobotwórczymi zarazkami jest wówczas, gdy pajęczaka wykręca się lub wysysa ze skóry (są specjalne urządzenia, które to umożliwiają, np. Aspivenin, Anty-kleszcz). Nie wolno ściskać go, np. pęsetą, ani dotykać gołymi palcami, bo niektóre patogeny mogą wniknąć przez drobne uszkodzenia naskórka. Trzeba go chwycić tuż przy skórze i wyjąć zdecydowanym ruchem. Rankę warto zdezynfekować (np. preparatem OcteniSept lub wacikiem nasączonym spirytusem). W taki sam sposób wyjmujemy kleszcza ze skóry zwierzęcia np. psa czy kota. Zobacz, jak bezpiecznie wyciągnąć kleszcza Na koniec zawsze należy sprawdzić, czy intruz został usunięty w całości. Jeśli jakiś fragment pozostał – warto udać się do lekarza, by fachowo oczyścił skórę. Uwaga! Zdaniem niektórych specjalistów, samo zdezynfekowanie rany nie wystarczy – zalecają dodatkowo odessanie z niej krwi (tym samym przyrządem, co kleszcza). Takie postępowanie daje największą szansę, by uniknąć boreliozy, a także zakażenia innymi chorobami przenoszonymi przez kleszcze. Sprawdź, jak uniknąć boreliozy! Jeśli masz pewność, że intruz ssał twoją krew krótko (jest jeszcze mały, a od wycieczki do lasu nie minęła więcej niż doba) możesz poprzestać na obserwacji miejsca ukąszenia i swojego samopoczucia. Jeśli jest już napęczniały krwią, warto poradzić się lekarza co do dalszego postępowania (niektórzy zalecają profilaktyczne przyjęcie antybiotyków). Jak zabezpieczyć się przed kleszczami? Oczywiście warto zakładać długie spodnie, buty i kapelusze a po powrocie oglądać dokładnie całe ciało. Ale trzeba pamiętać także o tzw. repelentach. Najlepsze preparaty odstraszające kleszcze zawierają DEET. Skuteczne są te, które mają co najmniej kilkunasto- a jeszcze lepiej kilkudziesięcioprocentowe stężenie tej substancji, np. Mugga (ma nawet 50 proc.). Ale pamiętaj, by raczej nie stosować tych repelentów bezpośrednio na skórę (nigdy w przypadku małych dzieci!) tylko na ubranie. Aplikację trzeba ponawiać – im mniejsze stężenie DEET, tym częściej. Przed wyprawą do lasu zabezpiecz nie tylko siebie ale i psa. Dla zwierząt są specjalne obroże i środki aplikowane na skórę. Kleszcz u psa czy kota może powodować równie ciężkie choroby, jak u ludzi. Dowiedz się więcej o pierwszej pomocy Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Wszystko to oznacza, że jeśli kleszcz ugryzł psa, nie musisz panikować, ale powinieneś natychmiast podjąć stosunkowo proste, ale pilne środki, które zminimalizują prawdopodobieństwo infekcji właśnie tym ugryzieniem.A jeśli infekcja się pojawi, to na czas, aby zidentyfikować rozwijającą się chorobę i rozpocząć jej leczenie
Jeszcze kilka lat temu kleszcze kojarzyły się ze spacerami do lasu. Coraz częściej słyszy się jednak o plagach kleszczy nawet w dużych miastach. Dlatego z ogromną szczególnością należy dbać o czworonogi. Kleszcze u psa powodują choroby, których objawy nie zawsze są oczywiste dla właściciela. Po każdym spacerze należy więc sprawdzać sierść pupila w celu wykluczenia obecności pasożyta. Może być on bardzo mały i ledwo zauważalny, dlatego tym bardziej warto poświęcić czas, aby oszczędzić zdrowie czworonoga. Kleszcz u psa – skutki i objawy Zazwyczaj kleszcze pozostają szczególnie aktywne od marca do października, jednak ze względu na niezbyt srogie zimy coraz częściej psy są narażone na ich ugryzienia przez cały rok. Kleszcze lubią ciemne i wilgotne miejsca, należy ich szukać zatem pod obrożą, pachą, między palcami lub na łokciach. Może Cię zainteresować: Nasze tabletki i krople na kleszcze dla psaPowikłaniem związanym z ukąszeniem psa przez kleszcza może być zakażenie chorobą odkleszczową. Istnieje kilka jej odmian, jednak większość objawia się gorączką, apatycznością, problemami żołądkowymi czy bólem stawów. Jedną z chorób odkleszczowych jest babeszjoza. Nieleczona, może doprowadzić do śmierci. Objawia się od 1 do 3 tygodni po ukąszeniu. Symptomami są: wysoka gorączka, senność, brak łaknienia, wymioty lub tzw. „rdzawy mocz”. Borelioza to najbardziej znana choroba spowodowana przez krętki Borrelia. U 95% zakażonych psów przebiega bezobjawowo. U pozostałych objawami są kulawizny lub zapalenie wielostawowe, które może objawić się nawet po kilku latach od ukąszenia kleszcza. Po ukąszeniu kleszcza pies narażony jest również na odkleszczowe zapalenie mózgu. Choroba wywoływana jest przez wirus kleszczowego zapalenia mózgu (TBE). Postać ostra choroby może trwać do 3 tygodni, a przewlekła – bezobjawowa – nawet kilka miesięcy. Objawami są: ostra gorączka, osowiałość i wywoływana jest z kolei przez bakterie typu Ehrlichia. Ostra faza choroby utrzymuje się do 3 tygodni. Jej objawy to: apatia, ogólnie osłabienie, duszność, gorączka, wymioty, powiększenie śledziony lub węzłów chłonnych, krwawienie z nosa. W fazie utajonej pies może zachowywać się i czuć się normalnie. Chorobę najczęściej leczy się doksycykliną, podawaną przez 3–4 tygodnie. Anaplazmoza to choroba wywoływana przez bakterię Gram-ujemną, przenoszoną przez kleszcze. Objawia się: sennością, gorączką, kulawizną, napiętym brzuchem, powiększeniem węzłów chłonnych, biegunką, wymiotami, obrzękiem kończyn oraz nadmiernym pragnieniem. W leczeniu stosuje się tetracykliny w odpowiedniej dawce do 4 tygodni. W przypadku ostrych objawów może być konieczne przeprowadzenie transfuzji krwi. Bartoneloza jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez bakterie przenoszone przez kleszcze, pchły i komary. W większości przypadków rzadko obserwuje się objawy kliniczne. Niekiedy może dojść do jawnej postaci i wystąpienia symptomów, takich jak zapalenie wsierdzia czy mięśnia sercowego. Jak wyjąć psu kleszcza? Podstawową zasadą, gdy pies ma kleszcza, jest jak najszybsze wyciągnięcie pasożyta. Usuwa się go tak samo, jak człowiekowi, tzn. należy go wyrwać za pomocą pęsety, zdecydowanym ruchem. Ze względu na duże ryzyko zgniecenia kleszcza poleca się również haczyki lub pętle. Nie można zaciskać pęsety na ciele zwierzęcia, ponieważ kleszcz może wbić się jeszcze głębiej. Po wyrwaniu pasożyta jego głowa nadal może znajdować się w skórze psa. Usuwa się ją podobnie jak korpus. Kluczowe jest całkowite wyrwanie kleszcza. Nawet niewielki odłamek może przyczynić się do zakażenia lub do rozwoju groźnej choroby. Od razu po usunięciu kleszcza miejsce ugryzienia należy zdezynfekować środkiem odkażającym, wodą utlenioną lub spirytusem. W żadnym wypadku nie powinno używać się maści podczas wyciągania kleszcza. Warto udać się do weterynarza, by mieć pewność, że kleszcz został prawidłowo usunięty i nie wystąpiło zakażenie. Jak chronić psy przed kleszczami? Warto zabezpieczyć psa przed chorobami odkleszczowymi. Preparatami odstraszającymi kleszcze są: krople (starczą na około 4 tygodnie), spraye, specjalne obroże (np. Obroża Foresto) (niektóre z nich działają nawet przez 8 miesięcy). Warto podać psu dobrane do jego wagi tabletki. Podaje się je na 2 lub 3 miesiące albo co pół roku. Można również zaszczepić zwierzę przeciwko chorobom odkleszczowym. Warto wiedzieć, że należy wybrać tylko jeden ze sposobów ochrony, np. jeżeli zdecydujemy się na szczepienie, możemy je wykonać w dowolnym momencie, a następnie powtarzać co 3 miesiące. Teksty na blogu nie są poradą lekarską oraz nie zastępują wizyty u lekarza weterynarii. Martyna Sokołowska Milena Kostrubiec Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii
Zobacz 9 odpowiedzi na pytanie: Co zrobić gdy u psa jest kleszcz? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1892)
Wiesz, że co 3 kleszcz jest nosicielem boreliozy, zaś 5% jest zarażonych więcej niż jednym patogenem groźnym dla psa? Choroby odkleszczowe Kleszcze stanowią coraz większe zagrożenie dla zdrowia i życia naszych czworonożnych przyjaciół. Kiedyś kojarzone jedynie z lasem lub wakacjami na wsi, obecnie coraz częściej kryją się w trawnikach miejskich parków. Coraz częściej nie są też im straszne niskie temperatury – niejednokrotnie zdarzało mi się wyjmować kleszcza z szyi Yorka bądź spaniela w lutym czy marcu. Babeszjoza, zwana przez ludzkich medyków malarią północy, do niedawna ograniczona do północy, wschodu i, od niedawna, centrum Polski, coraz częściej odnotowywana jest na południu naszego kraju. Jak więc zapobiegać chorobom odkleszczowym? Na co zwracać uwagę po ugryzieniu kleszcza? Jak postępować w przypadku choroby? Na te pytania postaram się odpowiedzieć w niniejszym artykule. Co to jest kleszcz?Jak wyciągnąć kleszcza z psa?Choroby u psów przenoszone przez kleszczeCo to jest babeszjoza?Babeszjoza objawyBabeszjoza badaniaBabeszjoza leczenieProfilaktykaBorelioza u psaBorelioza objawyBorelioza badaniaBorelioza leczenieBorelioza profilaktykaSzczepionka na boreliozęRiketsje u psaErlichia psówErlichoza objawyErlichoza diagnostykaAnaplasma u psaDiagnostyka anaplazmozyLeczenie erlichiozy i anaplasmozyMykoplasma u psaMykoplazmoza objawyMykoplazmoza diagnostykaMykoplazmoza leczenieJak zapobiegać chorobom przenoszonym przez kleszcze? Co to jest kleszcz? Co to jest kleszcz? Zanim opowiem Ci o chorobach odkleszczowych, na początku warto przyjrzeć się jak wygląda kleszcz u psa. Dlaczego kleszcze są tak skuteczne? Ponieważ pajęczaki te są bardzo dobrze przystosowane do ataku na ofiarę. Pierwsza para ich odnóży wyposażona jest w tzw. narząd Hallera – rozpoznający tysiące zapachów, między innymi pot, feromony czy wydychany przez Twojego psa dwutlenek węgla. Kleszcze reagują także na wibracje, oświetlenie (rzucany przez pupila cień) oraz temperaturę – ciepło ciała. Niczym najlepszy myśliwy swą ofiarę rozpoznają z odległości 20 m (przypomnę tylko że średnia wielkość kleszcza to 3 cm). Ślina kleszcza zawiera substancje znieczulające, hamujące krzepliwość krwi, a także miejscową reakcję układu immunologicznego – ugryzienie kleszcza jest bezbolesne, dzięki czemu może pożywiać się krwią swej ofiary przez kilka godzin a nawet dni. Pijąc krew Twojego pupila, kleszcz wymiotuje, uwalniając w ten sposób czynniki zakaźne. Aby doszło do zakażenia patogenem, ten sprawny łowca, musi żerować od kilku godzin nawet do kilku dni na swym niespodziewającym się niczego żywicielu. Jak wyciągnąć kleszcza z psa? Jak wyciągnąć kleszcza? Po pierwsze należy wyciągnąć go jak najszybciej. Najlepiej, jeśli zrobi to lekarz weterynarii. Jeśli jednak nie jest to możliwe, będziesz musiał zrobić to sam. A oto kilka punktów, o których należy pamiętać podczas usuwania kleszcza: Kleszcza najlepiej wyciągać pęsetą, bądź specjalnymi kleszczołapkami. Nigdy nie usuwaj kleszcza gołymi rękami – ryzykujesz wówczas zakażenie!Chwyć go jak najbliżej skóry i pewnym, ale i delikatnym ruchem wyciągnij lub wykręć. Z mojego doświadczenia wynika, że wykręcanie, wiąże się z mniejszym ryzykiem urwania kleszcza w jest, żeby nie zaciskać pęsety na ciele kleszcza, gdyż może to spowodować wprowadzenie jego zawartości pod się go w kierunku przeciwnym do tego, w jakim się wkręcił. Kleszcze zazwyczaj wkręcają się ruchem w prawo, więc podczas wyciągania wykręcamy je delikatnie w lewo. Jeśli dojdzie do urwania kleszcza i w ciele zostanie główka, musisz wyciągnąć ją w taki sam sposób. Nawet niewielki kawałek pozostawiony w ciele zwierzaka może spowodować zakażenie chorobą od kleszcza. Jak usunąć kleszcza? Po wyjęciu najlepiej kleszcza spalić lub mocno czymś zmiażdżyć. Możesz to zrobić tylko po wyjęciu kleszcza! Choroby u psów przenoszone przez kleszcze Co to jest babeszjoza? Babeszjoza, inaczej piroplazmoza psów jest chorobą występującą obecnie na całym świecie. Rzadko atakuje koty. Jest to choroba wywołana przez pierwotniaki – najczęściej Babesia canis i Babesia gibsoni. W Europie stwierdzana od prawie 100 lat, zaś pierwszy polski przypadek stwierdzono w 1966 roku. Przenoszone jest przez najpopularniejsze w naszym rejonie geograficznym kleszcze – Ixodes ricinus, Dermacentor reticulatus, i Rhipicephalus sanguineus. Istnieje także możliwość zakażenia poprzez kontakt z zarażoną krwią (transfuzje, igły). Chorują każde rasy psów, zwierzęta w każdym wieku i każdej płci. Przebieg babeszjozy jednak może być bardziej gwałtowny u zwierząt bardzo młodych, starszych lub takich, które cierpią na choroby nerek i wątroby. Pierwotniaki wywołujące piroplazmozę szczególnie umiłowały sobie czerwone krwinki naszych pupili. Rosnąc w ich wnętrzu w końcu uszkadzają ich strukturę doprowadzając do rozpadu komórki i hemolizy. Podczas tej lizy Babesia uwalnia enzymy, które pogłębiają hemolizę, a także zaburzają krzepliwość krwi. Organizm broniąc się przed obcą Babesią, tworzy przeciwciała, które atakują nie tylko chore ale i zdrowe erytrocyty w obrębie wątroby i śledziony (powodując zaburzenia ich funkcjonowania). Powstają także kompleksy immunologiczne, które odkładają się w nerkach, stawach, skórze, siatkówce oka. Tworzenie tych kompleksów może prowadzić do zapaleń w wyżej wymienionych strukturach, a z biegiem czasu do zaburzeń funkcjonowania narządów Twojego psa. Nasuwa się więc pytanie: skoro organizm tak dzielnie broni się przed inwazją, to czy Twój pies będzie odporny po zakażeniu? Niestety nie. Obecne badania wskazują, że odporność po zakażeniu, jeśli w ogóle wystąpi, utrzymuje się jedynie do kilku tygodni. Są zwierzęta, które babeszjozę przechorowały kilka razy w swoim życiu. Babeszjoza objawy Pies jest apatyczny,smutny,mniej je,mniej pije,pies wymiotuje,pies ma biegunkę,ma wysoką temperaturę (około 40 – 42 st. C),jego mocz nagle zmienił barwę na czerwoną, czerwono – brunatną,przestał oddawać mocz,ma powiększone węzły chłonne,doszło do zażółceń skóry, spojówek, pach czy pachwin,błony śluzowe Twojego psa są bardzo blade. Aby doszło do zakażenia, kleszcz u psa musi żerować od 24 h do 72 h, zaś okres inkubacji, czyli „wykluwania” się choroby waha się od kliku dni nawet do 3 tygodni. Jeśli zauważysz, nawet po miesiącu od ugryzienia, którykolwiek z powyższych objawów, natychmiast zgłoś się do lekarza weterynarii! Babeszjoza badania W gabinecie konieczne będzie wykonanie badań krwi. Oprócz tradycyjnych badań – morfologii i biochemii, lekarz zapewne zaleci rozmaz. Badanie takie wykonuje się z krwi żylnej, bądź też z tak zwanej krwi włośniczkowej – pobranej z ucha (uważa się, że zagęszczenie Babesii jest tam największe). Badanie to jest stosunkowo szybkie, można wykonać je w każdej lecznicy weterynaryjnej. Może zdarzyć się i tak, że z powodu złego stanu zdrowia Twojego psa, lekarz wyda diagnozę na podstawie samych objawów i wprowadzi natychmiastowe leczenie. W leczeniu piroplazmozy bowiem, liczy się CZAS! Babeszjoza leczenie Leczenie babeszjozy polega na usunięciu pierwotniaka z erytrocytów Twojego psa. Służy do tego imidokarb (Imizol), który podaję się 1-2 razy co 14 dni. Oprócz tego lekarz może zadecydować o podawaniu kroplówek, witamin z grupy B, glikokortykosteroidów, preparatów zawierających żelazo. Często też konieczna będzie antybiotykoterapia, z obawy przed infekcją mieszaną, a także podawanie leków wspomagających pracę nerek i wątroby. U ciężko chorych pacjentów, z wyraźną anemią konieczna będzie także transfuzja krwi. Często, w przypadku wcześnie wykrytej choroby, do całkowitej poprawy stanu zdrowia dochodzi po około 7-10 dniach leczenia szpitalnego. Profilaktyka Profilaktyka piroplazmozy polega w głównej mierze na zapobieganiu ugryzienia. Obecnie na rynku jest dostępne szereg preparatów odstraszających kleszcze: spot on,obroże,tabletki. Niektórzy właściciele stosują także profilaktyczne podanie Imizolu (bezpośrednio przed podróżą do miejsca, w którym zagrożenie jest bardzo duże). Takie jednokrotne podanie chroni psa przez okres około 4 tygodni. Należy jednak pamiętać o skutkach ubocznych leku. Do niedawna obecna była również szczepionka przeciw Babesii, jednak jej skuteczność była znikoma. Borelioza u psa Borelioza to inaczej choroba z Lyme. Wywołana przez bakterie Borelia burgdorferi, ale także B. afzelli i garinii. Dotyczy ona zarówno ludzi jak i naszych czworonożnych przyjaciół. Podobnie jak piroplazmoza, występuje zróżnicowanie geograficzne występowania boreliozy. Ocenia się, że kleszczy zarażonych Borelią w Polsce jest średnio 25%, w rejonach endemicznych nawet do 60%. Borelioza jest bardzo podstępną chorobą. Po pierwsze objawy pojawiają się bardzo późno, po 2-5 miesiącach, i to jedynie u 5% psów. Często właściciele nie pamiętają już o wycieczce do lasu. Stąd też lekarzom weterynarii tak ciężko jest ja zdiagnozować. Borelioza objawy Jakie są objawy boreliozy u psów? Zazwyczaj zauważa się: posmutnienie,gorączka (ok 40°C),brak apetytu,u zwierząt pojawiają się powracające, co pewien czas, kulawizny, często poprzedzone gorszym samopoczuciem,wtórnie może także dochodzić do zapalenia wątroby i nerek,zdarza się zapalenie opon mózgowych,padaczka,porażenia nerwu twarzowego lub niedowłady kończyn. U ludzi choroba zaczyna się od zaczerwienienia w miejscu wkłucia się kleszcza, następnie, w ciągu 3 dni pojawienia się tak zwanego rumienia wędrującego, który może utrzymywać się nawet do miesiąca. U psów rumień wędrujący po kleszczu zauważany jest rzadziej, z uwagi na gęstą sierść. Do powikłań boreliozy należy kłębuszkowe zapalenie nerek na skutek odkładania się kompleksów antygen – przeciwciało, co prowadzi do niewydolności tego narządu, a w konsekwencji do objawów takich jak: spadek masy ciała,wymioty u psa,obrzęki kończyn. W nieleczonej chorobie dochodzi do objawów nerwowych. Borelioza badania Diagnostyka zakażeń Borelią opiera się głównie na badaniu krwi – specjalnie do tego przygotowane laboratoria mogą oznaczać poziom antygenu, bądź przeciwciał IgM i IgG. Przeciwciała IgM świadczą o niedawnym zakażeniu – pojawiają się po 3-4 tygodniach, znikają po 3-4 miesiącach. Przeciwciała IgG zaś pojawiają się po około miesiącu i utrzymują się dłużej – mogą świadczyć o dawnym zakażeniu. Na rynku obecne są również testy płytkowe – do wykonania na miejscu w gabinecie. Podczas jednego badania lekarz jest w stanie ocenić, czy zwierzę zakażone jest Borelią, Anaplasmą czy Erlichią. Minusem jest jednak fakt, iż test ten wykrywa przeciwciała – potrzeba więc czasu, aby organizm zdołał je wyprodukować. W przypadku Borelii około miesiąca. W przypadku wyniku wątpliwego warto zrobic badanie PCR. Borelioza leczenie Jeśli lekarz weterynarii na podstawie objawów, historii choroby i badań rozpozna boreliozę, zapewne zastosuje długotrwałą antybiotykoterapię. Do najczęściej używanych antybiotyków zalicza się doksycyklinę i amoksycylinę. Terapia trwa około 4 tygodnie. Oprócz tego lekarz może zadecydować o płynoterapii, podaniu środków przeciwzapalnych, a także wspomagających pracę wątroby i nerek. Borelioza profilaktyka Aby nie dopuścić do infekcji Twojego psa musisz pamiętać o profilaktyce przeciw kleszczowej – czyli niedopuszczeniu do inwazji pasożyta. Nie zawsze preparat na kleszcze, czy obroża przeciwkleszczowa ochroni zwierzę przed ukąszeniem w 100%, dlatego, po spacerze, należy dokładnie obejrzeć i wyszczotkować psa. Gdy zauważysz kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć (usunięcie do 48h zmniejsza ryzyko zarażenia boreliozą). Szczepionka na boreliozę Szczepionka na boreliozę W gabinetach weterynaryjnych dostępne są także szczepionki przeciw boreliozie u psów. Szczepienie takie najczęściej wykonuje się w miejscach zagrożonych. Pierwsze szczepienie wykonujemy w 3 miesiącu życia, drugie w 4 miesiącu życia Twojego psa. Niestety, takie jednokrotne szczepienie, nie jest w stanie ochronić psa na całe życie, dlatego powtarzamy je co roku, przed sezonem kleszczowym. Riketsje u psa Riketsje powodują między innymi: gorączkę plamista Gór Skalistych (R. ricketsii),erlichiozę kotów i psów,chorobę łososiową – choroba jelit psów nad Pacyfikiem. W naszej szerokości geograficznej występują jedynie erlichiozy. Erlichia psów Erlichiozę u psów powodują głównie: E. canis wywołująca tak zwaną erlichiozę monocytarną,Anaplasma phagocythophilum, E. ewingiii – tak zwaną erlichiozę granulocytarną,E. platys wywołująca erlichiozę trombocytarną, atakująca płytki krwi (u psów jest rzadka). Wektorami erlichioz, podobnie jak poprzednich chorób, są kleszcze. Po zakażeniu riketsje są roznoszone po całym organizmie zwierzęcia, dochodzi do upośledzenia działania szpiku kostnego, spadku ilości płytek krwi, co w konsekwencji może doprowadzić do krwotoków. Erlichoza objawy Objawy kliniczne erlichiozy są nieswoiste. Pierwsze z nich mogą pojawiać się około 7 dni od zakażenia. Początkowo są to: apatia,osłabienie,wysoka temperatura ciała. Z czasem może dochodzić do: spadku masy ciała,krwawienia z błon śluzowych,powiększenia śledziony,powiększenia węzłów chłonnych,śluzowo – ropnego wypływu z nosa. Niekiedy pojawiają się: wymioty i biegunka u psa,zapalenia stawów,objawy nerwowe – drgawki i porażenia. W wyniku zapaleń naczyń krwionośnych oka może występować zmiana barwy i wyglądu oka, a nawet ślepota. Erlichoza diagnostyka Diagnostyka erlichoza opiera się przede wszystkim na badaniach krwi. W badaniach krwi u psa stwierdza się często: niedokrwistość,niską liczbę leukocytów,trombocytopenię,niską wartość hematokrytu,monocytozę,podwyższony poziom białek krwiwzrost aktywności wskaźników czynności wątroby i nerek. Anaplasma u psa Do niedawna zaliczana do grupy erlichioz. Wywołana przez bakterie Anaplasma phagocytophilum zakaża neutrofile zwierzęcia. Objawy są bardzo podobne do objawów poprzedniego schorzenia, czyli: wysoka gorączka,anoreksja,bolesność i obrzęki stawów,symptomy neurologiczne. Niekiedy obok objawów neurologicznych u psów rozwija się zapalenie mięśni, objawiające się szybkim pojawianiem się i narastaniem objawów chorobowych, porażeniami wszystkich czterech kończyn, wzmożonymi odruchami oraz zanikami mięśniowymi. Zakażeniu tymi riketsjami może towarzyszyć trombocytopenia, zarówno limfocytoza, jak i limfopenia. Podejrzewa się, że Golden Retriever i Labrador Retriever są rasami, które mogą wykazywać zwiększoną wrażliwość na zakażenie A. phagocytophilum. Bardziej wrażliwe są także stare psy – powyżej 8 roku życia. W ostatnim czasie zaobserwowano przypadki anaplasmozy również u kotów. Diagnostyka anaplazmozy Rozpoznanie choroby opiera się na badaniu krwi a w szczególności rozmazie krwi, w którym to ocenia się obecność wtrętów w białych krwinkach. Często też diagnozuje się na podstawie badań serologicznych, PCR czy na podstawie objawów, w miejscach endemicznego występowania ricketsji. Leczenie erlichiozy i anaplasmozy Leczenie zarówno erlichiozy i anaplasmozy, polega na długotrwałej antybiotykoterapii (głównie są używane tetracykliny). Terapia trwa około miesiąca. Oprócz długotrwałego podawania antybiotyków lekarz może zdecydować się na podawanie środków przeciwzapalnych, witamin. W przypadku postaci ostrej może być konieczne przeprowadzenie transfuzji krwi, a także podawanie preparatów krwiotwórczych. Mykoplasma u psa Mycoplasmoza do niedawna nazywana hemobartonellozą jest chorobą wywołaną przez drobnoustroje Mycoplasma haemocanis – u psów, a także Mycoplasma haemofelis – u kotów. Przenoszona jest ona przez kleszcze, komary i inne owady kłujące. Do zakażenia może dojść także podczas kontaktu matka – kocię (rzadziej szczenię), a także transfuzji krwi. Mycoplasma po dostaniu się do układu krwionośnego opłaszcza erytrocyty. Układ immunologiczny odczytuje wówczas własne erytrocyty jako materiał obcy i niszczy je. W wyniku tego dochodzi do anemii. Mykoplazmoza objawy W wyniku zakażenia drobnoustrojem mogą pojawić się objawy takie jak: pies lub kot staje się apatyczny,osłabienie,wysoka temperatura,błony śluzowe stają się blade. Zazwyczaj mykoplasmoza dotyka zwierząt osłabionych innymi chorobami takimi jak FIV, FeLV w przypadku kotów. Może dotknąć także psy po zabiegu usunięcia śledziony. Narząd ten bowiem, spełnia funkcje swoistego filtra krwi. Gdy go zabraknie uszkodzone erytrocyty nie są usuwane z obiegu. Mykoplazmoza diagnostyka Rozpoznanie mykoplasmozy jest bardzo trudne. Konieczne jest zrobienie badań krwi, a w szczególności rozmazu, który może, ale nie musi dać nam obraz wtrętów w czerwonych krwinkach. Wykonuje się także badania PCR. Mykoplazmoza leczenie Leczeniem z wyboru jest długotrwała antybiotykoterapia. Do tego celu używa się antybiotyków z grupy tetracyklin (doksycyklina) i podaje się je przez okres minimum 3 tygodni. W niektórych przypadkach konieczna staje się transfuzja, a także leczenie objawowe. Jak zapobiegać chorobom przenoszonym przez kleszcze? Preparat na kleszcze Przede wszystkim uniemożliwić atak kleszcza. Na rynku znajduje się obecnie szereg preparatów przeciwko kleszczom w formie sprayu, spot on, obroży na kleszcze, czy od niedawna tabletek. Najlepiej żeby w swoim składzie zawierały substancje bójcze takie jak: fipronil,permetrynę,flumetrynę,propoksur,fluralaner. Zabijają one pasożyta po ewentualnym wbiciu się w skórę Twojego zwierzaka. Preparaty, których głównym, składnikiem są olejki eteryczne nie są skuteczne w walce z inwazją kleszczy. W miejscach występowania babeszjozy, boreliozy i innych, ważna jest także kontrola psa po każdym spacerze – wyczesanie go i sprawdzenie czy nie posiada na sobie jakiegoś „pasażera na gapę”. Istnieje także możliwość szczepienia przeciwko boreliozie. Podsumowanie Profilaktyka chorób odkleszczowych Choroby odkleszczowe są częstym problemem zagrażającym życiu i zdrowiu Twojego psa czy kota. Dlatego, tak ważna jest walka z tymi małymi, ale groźnymi pasożytami. Warto posiadać wiedzę na temat podstawowych chorób przenoszonych przez ukąszenie kleszcza, ponieważ umożliwia to wczesne rozpoznanie objawów u psa, co może uratować mu życie. Mam nadzieję że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już jak bardzo niebezpieczne są choroby przenoszone przez kleszcze i zdajesz sobie sprawę jak możesz im zapobiec. Więcej informacji na temat kleszczy i pcheł znajdziesz w artykule „Pchły i kleszcze u psa, czyli co gryzie mojego zwierzaka?„ Jeśli masz pytania związane z ich leczeniem, lub swoje doświadczenia, którymi chcesz podzielić się z innymi Czytelnikami, dodaj teraz komentarz pod artykułem.
Już wcześniej kleszcze w tkance podskórnej obserwowano u innych zwierząt, zwłaszcza lisów, żyjących lisów na terenie Europy czy USA. "Według moich dotychczasowych badań, nawet 80 proc. populacji lisa pospolitego w Polsce może mieć kleszcze w tkance podskórnej. Mechanizm jak na razie nie został poznany.
Data aktualizacji: 29 września 2021 Jak wyciągnąć kleszcza? Co zrobić, aby nie rozczłonkować intruza i nie zostawić jego główki pod skórą? Dlaczego należy zrezygnować ze „sprawdzonych” domowych sposobów i używać specjalistycznych narzędzi? Poznaj odpowiedzi na najważniejsze pytania. Jak wyciągnąć kleszcza? Kleszcze są niewielkimi, ale niezwykle groźnymi pajęczakami bytującymi na obrzeżach lasów, łąkach, pastwiskach, trawnikach. W poszukiwaniu pokarmu żerują one na ssakach, dlatego atakują między innymi ludzi, a także psy, koty i inne zwierzęta. Część z nich jest zakażona i przenosi groźne schorzenia, między innymi: babeszjozę – wywoływana przez pierwotniaki, występuje głównie u psów, rzadziej u kotów, sporadycznie u człowieka. W przebiegu choroby dochodzi do destrukcji czerwonych krwinek, a w konsekwencji anemii. Zaburzona może być też praca nerek, trzustki, wątroby, mózgu; boreliozę - najczęściej spotykana u człowieka, rzadziej u zwierząt. Choroba zakaźna o charakterze bakteryjnym, objawiająca się początkowo rumieniem wędrującym, lecz finalnie często prowadząca do ciężkich powikłań neurologicznych; kleszczowe zapalenie mózgu - w przebiegu którego wirusy KZM atakują komórki centralnego układu nerwowego. Dlatego tak ważne jest, by atakom kleszczy w miarę możliwości zapobiegać, a jeśli okaże się to niemożliwe, szybko i bezpiecznie usuwać je spod skóry. Jak wyciągnąć kleszcza tak, by jak najmniejsza ilość jego toksyn dostała się do krwiobiegu ofiary? Co zrobić, by nie rozczłonkować kleszcza i nie zostawić pod skórą jego fragmentu? Jak wyjąć kleszcza u psa? Przystępując do usuwania kleszcza ze skóry psa, zapomnij o wszystkich „sprawdzonych” domowych sposobach. Nie smaruj go masłem ani innym tłuszczem, nie przypalaj, nie próbuj wyciągnąć palcami, ani tym bardziej nie zgniataj. W ten sposób możesz uszkodzić pajęczaka, powodując iż „zwymiotuje” on duże ilości toksyn i chorobotwórczych drobnoustrojów. Przerwana może też zostać jego integralność – innymi słowy, istnieje duże ryzyko, że urwiesz odwłok, lecz zostawisz pod skórą główkę. Należy tego za wszelką cenę uniknąć. A zatem, jak przeprowadzić zabieg? Co na kleszcze u psa sprawdzi się najlepiej? Postaraj się wyciszyć pupila, tak by w czasie wyciągania kleszcza był maksymalnie spokojny. Załóż gumowe rękawiczki, unikaj dotykania kleszcza palcami. Do wyciągnięcia intruza użyj specjalistycznego urządzenia, dostępnego w sklepie zoologicznym. Mogą to być kleszczołapki, lassa, karty i inne tego typu sprzęty o nieco odmiennych zasadach działania. Tradycyjna pęseta, na co dzień używana do celów kosmetycznych, stanowi ostateczność – nie zaleca się jej stosowania ze względu na ryzyko zgniecenia kleszcza. Uważnie zapoznaj się z instrukcją użytkowania urządzenia. Kleszcza wyciągaj zdecydowanym ruchem ku górze, delikatnie wykręcając wzdłuż osi wkłucia. Upewnij się, że kleszcz został wyjęty w całości, a pod skórą nie został jego fragment. Przemyj miejsce wkłucia środkiem antyseptycznym. Pamiętaj, by kleszcza wyrzucić do szczelnie zamykanego pojemnika. Kleszcz u kota Kleszcz u kota stanowi podobne zagrożenie jak u psa, podobne są też procedury dotyczące usuwania pajęczaka – także w tym przypadku rekomenduje się używanie specjalistycznych urządzeń. Ze względu na koci charakter trudniej jednak może być opanować zwierzę i sprawić, by w pozycji nieruchomej poddało się zabiegowi. Dlatego niezbędna może się okazać pomoc drugiej osoby. Należy unikać wszelkich gwałtownych ruchów i stresowania kota w jakikolwiek sposób. Jeśli dostrzeżesz symptomy rozdrażnienia (np. uderzanie ogonem o podłogę), lepszym rozwiązaniem może być wykonanie zabiegu w innym momencie. Z drugiej strony nie należy zapominać, iż kleszcza trzeba wyjąć jak najszybciej – uważa się, że ryzyko rozwoju groźnych chorób wzrasta diametralnie po upływie 24 godzin od ukąszenia. Jeśli nie jesteś w stanie poradzić sobie z wyciągnięciem pasożyta, udaj się do kliniki weterynaryjnej po fachową pomoc. Kleszcz u człowieka Kleszcz u człowieka gnieździ się w podobnych miejscach jak u zwierząt, a więc zazwyczaj w ciemnych i ciepłych zgięciach skóry. W odróżnieniu od psów czy kotów skóra ludzka jest w dużym stopniu osłonięta przez ubranie, mniejsze jest w związku z tym ryzyko ukąszenia, niemniej przypadki takie wcale nie są rzadkością. W sytuacji, gdy kleszcz zagnieździ się w skórze, sposób jego usunięcia nie różni się szczególnie od opisanego wyżej. Pajęczaka wyciąga się zdecydowanym ruchem ku górze, lekko go wykręcając i uważając, by nie urwać bądź nie zmiażdżyć odwłoka. W razie gdyby zabieg się nie powiódł, należy skorzystać z pomocy w gabinecie lekarskim bądź pielęgniarskim. Jak zapobiec kleszczom? Ukąszenie kleszcza zdarzyć się może zawsze i wszędzie, zdecydowanie jednak należy robić wszystko, aby ryzyko to zminimalizować. Tym bardziej, że z jednego spaceru pies może przynieść nawet kilkunastu niepożądanych gości – niekiedy ciężko jest wszystkich zidentyfikować i usunąć. Aby uniknąć problemów: starannie wyczesz zwierzę po powrocie ze spaceru, zwłaszcza jeśli pupil buszował w wysokich trawach czy w gąszczu krzewów. To ważne w szczególności w przypadku zwierząt o długiej sierści; dokładnie obejrzyj zwierzę – sierść i skórę, miejsca ciemne i wilgotne, takie jak różnego typu fałdy, przestrzenie pod ogonem i w pachwinach, wokół pyska i pod obrożą; używaj specjalnych akcesoriów, takich jak: obroże przeciwkleszczowe, które nasączone są uwalnianymi z wolna substancjami szkodliwymi bądź odstraszającymi dla pajęczaków (dimetikon, imidaklopryd czy flumetryna); krople i roztwory do nakrapiania sierści psa czy kota, o działaniu podobnym jak obroże; tabletki, które zwierzę połyka, i które w organizmie zwierzęcia uwalniają się krwiobiegu Artykuł zawiera lokowanie produktu Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
Przyszliśmy w poniedziałek i jak się okazało, ząbki nie były problemem, Pani weterynarz wykryła pod żuchwą lub na węzłach chłonnych guza, dość dużego bo aż 33mm dostał antybiotyk ponieważ być może to infekcja, ale nie wykluczyła też nowotworu ponieważ w biopsji, którą pobrała (tak na szybko) wykryli w guzie limfocyty
Spis treści:1. Kleszcze – fizjologia2. Kleszcze – czym to grozi3. Kiedy atakują kleszcze?4. Jak kleszcz atakuje psa?5. Jak usunąć kleszcza z psa?6. Jak zabezpieczyć psa przed kleszczami? Krople na kark – preparaty typu spot-on: Obroże: Spraye (aerozole): Tabletki:7. Czy są szczepienia przeciwko chorobom odkleszczowym?8. Wyjazdy za granicę9. Podsumowanie Kleszcze zalicza się do stawonogów, a dokładnie do pajęczaków, i jest na świecie aż 900 ich gatunków. Ich rozmieszczenie na kuli ziemskiej zależne jest przede wszystkim od warunków klimatycznych i położenia geograficznego. Tak więc w różnych krajach, zależnie od temperatury i wilgotności środowiska, dominować będą inne gatunki kleszczy. Co ciekawe ten sam gatunek w jednym kraju (ciepłym) może przenosić chorobę, a już w innym, o chłodniejszym klimacie, nie. Najwięcej kleszczy notuje się w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. W Polsce występuje 20 gatunków, z czego 3 mogą ugryźć Twojego psa. Aby zrozumieć, jak atakuje kleszcz, po co mu jest krew psa oraz dlaczego jest niebezpieczny – warto dowiedzieć się nieco więcej o tym stawonogu. Zapraszam do lektury. Kleszcze – fizjologia W Polsce występują głównie 3 gatunki kleszczy, które mogą zaatakować psa. Najbardziej znanym jest Ixodes ricinus, czyli kleszcz pastwiskowy lub inaczej pospolity. Występuję on w prawie całej Europie poza zimną Skandynawią. Dermacentor reticulatus to kleszcz równie często spotykany w Polsce, zwany łąkowym. Kleszcz psi, o mniejszy znaczeniu epidemiologicznym, to Rhipicephalus sanguineus. Wszystkie wspomniane gatunki należą to tak zwanych kleszczy twardych. Są owalne, spłaszczone grzbietowo-brzusznie, a na ich odwłoku widnieje owalna tarczka grzbietowa. Dorosłe postacie oraz nimfy mają 4 pary odnóży podczas gdy larwy jedynie 3 pary. Długość głodnej postaci dorosłej to u samca do 2,6 mm a u samicy do 3,5 mm. Po najedzeniu się samica może osiągnąć rozmiar nawet do 1 cm. Postaram się jak najprościej opisać cykl życiowy kleszcza na przykładzie kleszcza pospolitego. Najedzona samica składa jaja w środowisku, z nich wykluwają się małe larwy. Takie larwy żerują na swoim żywicielu 2-3 dni. Na tym etapie żywicielami najczęściej są drobne ssaki, przede wszystkim gryzonie, a także ptaki. Kolejno larwy przechodzą wylinkę i przeistaczają się w nimfy. Te szukają nowego żywiciela, którymi najczęściej są zajęczaki. Nimfy żerują na nich nieco dłużej, maksymalnie do 6 dni. Następnie wracają do środowiska i stają się już postaciami dorosłymi. Dorosłe osobniki żerują do 14 dni na swoich żywicielach, którymi są już duże ssaki: owce, psy, koty czy ludzie. Najedzona samica odpada od żywiciela, a po złożeniu jaj w środowisku umiera. Podsumowując: kleszcze w trakcie cyklu życiowego przechodzą trzy stadia: stadium larwalne, stadium nimfy i stadium osobnika dorosłego. Aby przejść z jednej postaci w kolejną, potrzebują krwi. Mówiąc wprost – każde stadium potrzebuje jednego żywiciela, aby się najeść i przejść w kolejne stadium, by w końcu się rozmnożyć. Dlatego też kleszcze nazywa się czasowymi pasożytami zewnętrznymi zwierząt. Z racji dość specyficznego cyklu życiowego i odżywiania się krwią wielu żywicieli kleszcze są wektorami chorób. Zwierzęta leśne są bowiem rezerwuarem wielu z nich. Są to choroby zarówno wirusowe i bakteryjne, jak i powodowane przez pierwotniaki. Choroby te nazywamy odkleszczowe i zagrażają one życiu i zdrowiu zwierząt oraz ludzi. I tu już mamy do czynienia z bardzo poważnym problemem. Choroby odkleszczowe są niekiedy, mimo wielu starań, bardzo trudne do wyleczenia. Kleszcze – czym to grozi Złapanie kleszcza grozi przede wszystkim możliwością zarażenia się chorobą odkleszczową – wirusową, bakteryjną lub pierwotniaczą. Jak wspomniałam, są to choroby zagrażające zdrowiu i życiu psów. O nich więcej dowiesz się z kolejnego artykułu. Nie każdy kleszcz przenosi chorobę. Nie można jednak na to liczyć. Statystyki podają, że to właśnie kleszcze są głównym wektorem chorób zakaźnych u zwierząt. Ixodes ricinus przenoszą przede wszystkim boreliozę, ale także anaplazmozę. Dermacentor reticulatus to transmiter przede wszystkim Babesia canis, ale także Anaplasma phagocytophilum, Ehrlichia canis oraz Borrelia burgdorfeli. Według najnowszych statystyk co trzeci kleszcz przenosi boreliozę. Ryzyko, że wbity kleszcz zaraził naszego psa, jest zatem wysokie. Ponadto złapanie wielu kleszczy grozi poważną anemią i wychudzeniem. Psy w ciężkim stanie, oblepione setkami kleszczy spotkać można przede wszystkim w krajach trzeciego świata. Niekiedy ich stan jest na tyle ciężki, że nie da się ich uratować. Kiedy atakują kleszcze? Pojawienie się kleszczy w środowisku jest sezonowe. Pierwsze osobniki zauważane są z reguły na początku wiosny, zaraz po pierwszych roztopach, gdy temperatura powietrza osiągnie 7-12°C. Tak więc najczęściej kleszcze mamy już w okolicach lutego i marca. Niestety w ostatnich latach notujemy ich obecność także w styczniu czy nawet w grudniu. Wynika to z coraz mniej mroźnych zim i szybszego nadejścia wiosny. Wystarczy kilka cieplejszych dni, aby te pajęczaki się uaktywniły. Największy wysyp kleszczy zauważamy w okolicach maja i czerwca, kolejny wysyp przypada na wrzesień i październik, co wynika z ich cyklu życiowego. Kleszcze aktywne są przede wszystkimi przed południem, a także wieczorem. W godzinach południowych, gdy słońce jest ostre, najczęściej nie żerują. Kleszcze bytują przede wszystkim w podmokłych, ciepłych i wilgotnych miejscach. Rzadko kiedy można je znaleźć na wysokich konarach drzew, wręcz przeciwnie – przebywają przede wszystkim na niższych gałęziach, w trawach i krzewach. Kleszcze można spotkać przede wszystkim na spodniej stronie liści, dlatego preferują lasy liściaste i mieszane. Najczęściej występują w takich miejscach, jak skraj lasu czy ścieżki. Rzadko kiedy spotkać je można na terenach bagiennych. Nie zapominajmy także o miejskich parkach, skwerach, ogrodach czy trawnikach pod blokiem. Nie można myśleć, że kleszcze to problem tylko psów wiejskich, wręcz przeciwnie, coraz częściej spotykamy się z nimi u miastowych psów. Jednak przede wszystkim to właśnie psy myśliwskie i te żyjące w okolicach lasów są wysoce narażone na złapanie kleszczy. Jak kleszcz atakuje psa? Kleszcz doskonale wyczuwa zbliżającego się żywiciela. Ma do tego specjalnie wykształcony narząd zmysłów – aparat Hallera. Znajduje się on na pierwszej parze odnóży i jest wyposażony w termoreceptory, chemoreceptory i mechanoreceptory. Kleszcz zatem precyzyjnie wyczuje swoją ofiarę po zapachu (pot, feromony), cieple (stała temperatura ciała), a także wyczuje jej ruch. Jeśli namierzy już ofiarę, najczęściej opada na nią. Może także się zdarzyć, że pies zbierze takiego kleszcza, ocierając się o trawy, krzewy czy tarzając po ziemi. Następnie kleszcz wędruje po sierści, dostaję się coraz to bliżej skóry i szuka dogodnego miejsca, aby się wgryźć. Generalnie preferują one miejsca na ciele, gdzie skóra jest cienka i mniej owłosiona. Najczęściej są to okolice pyska, uszu, pach, pachwin, a także nieowłosiona skóra brzucha. Po znalezieniu odpowiedniego miejsca kleszcz używa swojego aparatu gębowego (kłująco-ssącego) w celu dostania się do naczyń krwionośnych w skórze właściwej psa. Pies zazwyczaj nie czuje ukąszenia, a to dlatego, że w ślinie kleszcza zawarte są substancje znieczulające. Jak zostało wspomniane, samica kleszcza potrafi żerować nawet kilkanaście dni, a po napiciu się znacznie powiększa swoje rozmiary, może przypominać wielkością nawet owoc porzeczki. Następnie odpada. Taki duży, najedzony kleszcz nie jest zagrożeniem – on już nie zapoluje na kolejnego żywiciela. Jednak samica złoży jaja, z których wyklują się larwy i cykl rozpocznie się na nowo. W miejscu ugryzienia pozostaje niewielka rana, która najczęściej zagoi się samoistnie. Może jednak dojść do jej miejscowego zakażenia, a nawet rozwoju ropnia. Miejsce to należy obserwować i dezynfekować. Przez kilka pierwszych dni może być zaczerwienione, a skóra lekko zgrubiała. Jeśli zaczyna się coś sączyć, miejsce jest zaognione i tkliwe – należy wybrać się na kontrolę do lekarza weterynarii. Czy pies ma objawy, jeśli został ugryziony lub gdy na jego skórze znajduje się wbity kleszcz? Niestety nie za bardzo. Nie wywołuje to świądu czy pieczenia, rzadko kiedy pies w ogóle wie, że ma na ciele pasożyta. Wyjątek stanowią kleszcze, które znajdujemy w okolicy oczu, nosa czy sromu, czyli w delikatnych miejscach. Wtedy pies próbuje na różne sposoby po prostu je usunąć. Nierzadko to właściciele znajdują, zupełnie przy okazji, wbitego kleszcza u swojego pupila. Najczęściej podczas codziennych pieszczot. Co wtedy zrobić? Jak najszybciej go usunąć. Wracając do odgryzania kleszczy przez psa – połknięty kleszcz z tych występujących w Polsce nie jest dla psa zagrożeniem. I na pewno taką drogą zwierzę nie zarazi się chorobą odkleszczową. Niemniej istnieje pewien rodzaj kleszczy, który właśnie po dostaniu się do przewodu pokarmowego wywołuje chorobę (Hepatozoon spp). Nie występuje on na szczęście w naszej strefie klimatycznej. Jak usunąć kleszcza z psa? Przede wszystkim spokój, opanowanie, precyzja i szybkość. Jeśli nie czujesz się z tym pewnie, poproś osobę doświadczoną lub udaj się w tym celu do lecznicy. Czas tu faktycznie ma znaczenie. Niestety wystarczą tylko 24 godziny żerowania kleszcza, aby pies został zarażony pierwotniakami Babesia canis (czyli babeszjozą). Wszelkie badania pokazują zaś, że 48 godzin to już zupełnie wystarczający czas na zarażenie boreliozą, czy anaplazmozą. Wiemy także, że wystarczą zaledwie 4 godziny, aby kleszcz zaraził czworonoga wirusem kleszczowego zapalenia mózgu (KZM). Co więcej, czas ten liczymy od pierwszego żerowania danego pasożyta. Czyli jeśli kleszcz wypił już trochę krwi innego żywiciela, możliwe, że wystarczy jeszcze mniej czasu, by zaraził psa. Nie smaruj kleszcza żadną maścią, nie próbuj go uciąć nożyczkami czy wyrwać na siłę. Jeśli usuwamy kleszcza za pomocą pęsety, należy go chwycić jak najbliżej skóry i wyciągnąć. Jest to bardzo ważne, by go nie urwać! Niektórzy znawcy tematu proponują ruch prostolinijny, czyli ciągnięcie. Ja jestem zwolennikiem wykręcania zgodnie z ruchem wskazówek zegara – kleszcz powinien sam wyjść w całości razem z główką i odnóżami (8 odnóży u postaci dorosłej i nimfy, 6 u postaci larwalnej). Na rynku dostępne są specjalnie szczypczyki, pęsety oraz kleszczołapki do wyciągania kleszczy – wszystkie działające na podobnej zasadzie. Istnieją także inne, specjalistyczne sprzęty – przed ich zastosowaniem warto zapoznać się z instrukcją obsługi, by nie uszkodzić skóry psa. Miejsce na skórze po usunięciu kleszcza zdezynfekuj (np. octeniseptem) i obserwuj. Może ono być zaczerwienione i lekko obrzęknięte przez kilka dni. Jeśli pozostał fragment główki lub odnóży, postaraj się je wydobyć. Mogą być przyczyną powstania miejscowego ropnia. W takiej sytuacji najlepiej udać się zatem do gabinetu weterynaryjnego, aby lekarz wydobył resztki tkwiące w skórze. Przy okazji odpowiem na dziwne, acz częste pytanie klientów: nie, kleszcz nie odrośnie, jeśli w skórze została sama główka. Jednak należy ją usunąć, aby nie doszło do miejscowego ropnego zapalenia. Jeśli jednak mimo szybkiej reakcji w kolejnych dniach pojawiły się u psa niepokojące objawy chorobowe, koniecznie zgłoś się do weterynarza. Niektóre choroby odkleszczowe rozwijają się w błyskawicznym tempie, a szybciej zdiagnozowane mają większą szansę na pełne wyleczenie. Więcej o chorobach odkleszczowych przeczytasz w tym artykule. Jak zabezpieczyć psa przed kleszczami? Czyli najważniejsze. Co stosować, żeby pies nie łapał kleszczy – aby uchronić go przed chorobą oraz aby pies nie wnosił pasażerów na gapę do domu. Rynek zoologiczny oferuje naprawdę duży wybór preparatów o działaniu odstraszającym i bójczym. Istnieją także inne, alternatywne metody odstraszania kleszczy – ultradźwiękowe czy biomagnetyczne. Niektórzy właściciele sięgają także do ziołolecznictwa. Jednak ze względu na brak potwierdzonej skuteczności tych metod nie będę ich omawiać w artykule. Od siebie mogę dodać jedynie, że jeżeli są skuteczne – jak najbardziej nie zabraniam ich stosowania u swoich podopiecznych. Jednak pamiętajmy, że choroby odkleszczowe to nie są żarty, tak więc profilaktyka powinna być sprawdzona i jak najlepsza. ESCCAP (European Scientific Counseul Companion Animal Parasites – Europejska Rada do spraw Parazytoz Zwierząt Towarzyszących) podaje definicję substancji zwalczających ektopasożyty jako: „Substancje chemiczne opracowane do zastosowania u zwierząt jako środki zwalczające lecznicze, wykorzystywane w celu wyeliminowania występujących infestacji pasożytów zewnętrznych oraz zapobiegania ponownym infestacjom”. Tego typu produkty to leki w postaci preparatów spot-on (tzw. krople na kark), obróżek , preparatów w sprayu oraz tabletek. Preparaty te różnią się składem substancji aktywnych, a co za tym idzie – długością działania, formą aplikacji, a zatem i ceną. Wiele z nich ma swoich zwolenników, ale i przeciwników. Pamiętajmy, że każda forma jest dobra, jeśli jest skuteczna i jeśli nie wywołuje reakcji niepożądanych u naszego psa. Zawsze podkreślam, że są rejony, gdzie dany preparat działa, a już u innego psa klienci nie będą widzieć pożądanego efektu antykleszczowego, używając tego samego produktu. Wpływ na to ma wiele czynników, jak np. dobranie odpowiednio do masy ciała psa, błędy w stosowaniu preparatu (zakroplenie na sierść, a nie na skórę, wyplucie tabletki), rodzaj sierści, kwestie osobnicze, jak i rosnącą oporność kleszczy na niektóre substancje. Krople na kark – preparaty typu spot-on: Działają przede wszystkim kleszczobójczo, ale także i odstraszająco (szczególnie zawierające permetrynę, fipronil lub amitrazę). Dostępne na rynku preparaty różnią się ceną i składem oraz stężeniem substancji czynnej, na co warto zwrócić uwagę przy zakupie. Działają już po 24-48 godzinach od aplikacji, Poszczególne produkty różnią się także czasem działania, najczęściej są one skuteczne przez 4 tygodnie, są jednak i takie, które działają nawet do 12 tygodni po aplikacji. Można je stosować u psa nie wcześniej niż od 2 miesiąca życia Są proste w użyciu – wystarczy rozchylić włosy, tak by preparat aplikować na skórę. UWAGA: nie nakładamy preparatu na sierść. Musi się wchłonąć w skórę, a kolejno do naczyń krwionośnych psa. Ważne, aby wiedzieć, jak często należy aplikować produkt, i stosować go regularnie według zaleceń. Nieregularne stosowanie znacznie osłabia skuteczność produktu. Pierwsza aplikacja w sezonie może być zbyt mało skuteczna (brak kumulacji środka w organizmie). Należy pamiętać, aby 3 dni przed aplikacją preparatu i 3 dni po niej nie zmoczyć psa – uwaga na kąpiele, wizyty u groomera, ulewne deszcze czy wypady nad wodę – wtedy preparat nie zadziała w pełni. Preparaty aplikuje się bezpośrednio na skórę – może to wywołać niechciane reakcje alergiczne, na co należy szczególnie uważać w przypadku psów wrażliwych. Preparaty te średnio sprawdzą się u psów z gęstym i puszystym podszerstkiem. Produkty typu spot-on zawsze dawkujemy według wagi Kupowanie większej pipety i rozdzielanie jej na oko może tylko zaszkodzić psu – łatwo tu o przedawkowanie bądź zastosowanie zbyt małej ilości. Obroże: Działają przede wszystkim kleszczobójczo oraz odstraszająco (nie wszystkie). Dostępne na rynku różnią się dość znacząco ceną – wiąże się to z odmiennym składem farmakologicznym, warto na to zwrócić uwagę przy zakupie. Często mają intensywny zapach, ale są też dostępne formy bezzapachowe (jest to ważne, jeśli pies jest trzymany w domu). Dostępne są zarówno obroże wodoodporne, jak i niewodoodporne – o co należy dopytać przy zakupie (jest to ważne np., jeśli często kąpiemy psa lub mamy psa pływaka). Zaczynają działać 48 godzin po założeniu – po tym czasie substancja czynna przenika do naczyń limfatycznych w skórze psa. Działają od 2 do 8 miesięcy, w zależności od rodzaju produktu. Zazwyczaj można je stosować dopiero od skończonego 2 miesiąca życia. Należy uważać, aby pies nie zgubił obroży podczas zabaw czy spaceru. Obroża nie może być zdejmowana – powinna być na szyi przez cały czas, aby była skuteczna, jeśli zdejmiemy ją psu nawet na moment i założymy po jakimś czasie, skuteczność będzie ograniczona. Nie może służyć jako obroża do wyprowadzania na smyczy. Jeśli jest mocno, zabrudzona może nie działać prawidłowo. Obroża powinna być dość ścisłe założona – zbyt luźna nie daoczekiwanego efektu, nie będzie po prostu działać. Nie może być jednak za ciasna, nie powinna sprawiać dyskomfortu czy podduszać psa. Pierwszą obrożę warto założyć pod kontrolą lekarza Psy o gęstym i grubym podszerstku nie powinny mieć stosowanej obroży, gdyż nie zadziała u nich w sposób poprawny (utrudniony jest bezpośredni kontakt ze skórą psa i zburzone jest wchłanianie substancji aktywnych). Spraye (aerozole): Sprawdzają się u psów małych (o malej powierzchni ciała) oraz młodych (są dość bezpieczne). Są niezbyt wydajne u psów o większych gabarytach. Mają prosty skład i działają głównie odstraszająco. Spryskanie skóry psa i wtarcie w nią preparatu zajmują więcej czasu niż aplikacja kropli spot-on. Działają po ok. 24 godzinach od Możemy je stosować u szczeniaków już od 4 tygodnia życia i właśnie u pacjentów pediatrycznych najczęściej są wykorzystywane. Należy pamiętać, że minimum 3 dni przed aplikacją i 3 dni po niej psa nie można zmoczyć – uwaga na kąpiele, wizyty u groomera, ulewne deszcze, wypady nad wodę – wtedy preparat nie zadziała w pełni. Uzyskany efekt utrzymuje się do około miesiąca, powinniśmy powtarzać aplikację co 3-4 tygodnie przez cały sezon kleszczowy. Tabletki: Działają po 24 godzinach od podania, a niektóre natychmiastowo. Ich główny składnik to leki z grupy izoksazolin, mające niezwykle skuteczne działanie kleszczobójcze. Substancja czynna po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym przechodzi do naczyń krwionośnych skóry na całym ciele. Notuje się niską oporność kleszczy w środowisku na te produkty. Aby zadziałały, kleszcz musi się wbić, jednak od razy po kontakcie ze skórą kleszcz obumiera – nie ma szans na transmisję choroby odkleszczowej ( pocałunek śmierci). Jednokrotne podanie tabletki zapewnia działanie przez okres 1-3 miesięcy, zależnie od składu konkretnego preparatu. Można je stosować powyżej 2 miesiąca życia. Są smaczne i chętnie zjadane przez psy – należy jednak dopilnować, by pies zjadł całą tabletkę. Pies może mieć kontakt z wodą, nie jest też wymagana specjalna dieta czy głodówka. Wszystkie wymienione produkty i leki przeciwkleszczowe są zarejestrowane i bezpieczne do stosowania u psów. Każda z dostępnych metod ma swoje plusy i minusy, nie ma jednego idealnego środka profilaktycznego, który na pewno zapewni ochronę u każdego czworonoga. Jednak nie można mówić, że któryś z tych leków psu zaszkodzi. Każdy lek przed wprowadzeniem na rynek weterynaryjny przechodzi wiele procedur, w tym badań klinicznych. Są to więc bezpieczne i sprawdzone preparaty. Jeszcze raz przypomnę, że każdy środek powinien być indywidualnie dobrany do psa. Przede wszystkim zależnie od jego masy ciała, rodzaju okrywy włosowej, stylu życia oraz od środowiska, w jakim na co dzień przebywa. Ważne są także nadwrażliwości osobnicze (w tym rasowe) oraz choroby, np. u psów z padaczką większość tabletek przeciwkleszczowych może być niewskazana. Dobrze, aby wybrany środek był zarówno kleszczobójczy, jak i miał działanie odstraszające. Dlatego też niektórzy producenci zezwalają na łączenie dwóch różnych produktów. Jednak przed takim postepowaniem przestrzegam – zawsze należy sprawdzić, czy substancje czynne w połączeniu nie doprowadzą do reakcji niepożądanych. Ważne także, że u psów, które na co dzień mieszkają z kotem, nie możemy sięgać po preparaty zawierające permetrynę. Dlatego też zawsze wybór preparatu profilaktycznego należy skonsultować z lekarzem weterynarii. Pamiętajmy, że po zastosowaniu każdego leku może dojść do niechcianych skutków ubocznych. Zaliczamy do nich alergiczne reakcje skórne: świąd, zaczerwienienie, łysienie (przede wszystkim po nałożeniu preparatów naskórnych). Mogą także się zdarzyć reakcje ogólnoustrojowe: wymioty, biegunka, apatia, osłabienie, objawy neurologiczne – w takiej sytuacji jak najszybciej należy udać się do placówki weterynaryjnej. Czy są szczepienia przeciwko chorobom odkleszczowym? Niestety nie ma dostępnych szczepień przeciwko chorobom odkleszczowym. Owszem, istnieje szczepienie przeciwko boreliozie (Borrelia burgdorfeli) zabezpiecza ono jednak w pełni, a tylko ogranicza objawy ewentualnej choroby. Na pozostałe choroby odkleszczowe, na które mogą zachorować psy w Polsce, czyli na anaplazmozę (Anaplasma platys, Anaplasma phagocytophilum), babeszjozę (Babesia canis), erlichiozę (Ehrlichia canis), nie ma dostępnych szczepień. Nie ma więc „szczepień na kleszcze” – o co często pytają klienci. 😉 Wyjazdy za granicę Wiele krajów w Europie i poza nią ma wymagania dotyczące profilaktyki przeciwkleszczowej. Wynika to przede wszystkim z chęci ograniczania przenoszenia gatunków kleszczy między krajami. Przed wyjazdem warto zatem zapoznać się z aktualnymi wymaganiami dotyczącymi czasu podania preparatu przed przekroczeniem granicy oraz jego składu. Wszystkie te czynności powinny być odnotowane w paszporcie psa wraz z pieczątką lekarza weterynarii. Podsumowanie Jeśli pies złapał kleszcza, należy go jak najszybciej wyjąć. Jeśli nie umiemy tego fachowo wykonać, należy udać się do lekarza weterynarii, aby pokazał, jak zrobić to prawidłowo. Nie wolno takiego kleszcza ciągnąć na siłę, wtedy urwiemy jego odwłok. Nie wolno też smarować go żadnym specyfikiem – sprzyja to wymiotom pasożyta, a co z tym idzie – zwiększa ryzyko zarażenia psa chorobą odkleszczową. Świadomie stosujmy profilaktycznie preparaty przeciwko kleszczom o najlepszym działaniu, przede wszystkim kleszczobójczym. Ponadto w sezonie kleszczowym przeglądajmy regularnie sierść psa, szczególnie w okolicach uszu, pyska czy łap. Pamiętajmy, że stosując profilaktykę u swojego czworonoga, nie tylko chronimy go przed groźnymi chorobami odkleszczowymi, ale także chronimy siebie. Kleszcze wniesione do domu mogą zaatakować także nas. ESCCAP w broszurze dotyczącej zwalczania kleszczy podaje takie zalecenia dla psów: regularne przeglądy sierści, jak najszybsze usuwanie kleszczy oraz całoroczne regularne stosowanie preparatów zgodnie z wytycznymi producenta w przypadku zwierząt mających stałą możliwość wyjścia lub przebywających na zewnątrz. Niestety z każdym kolejnym rokiem notujemy wyższą liczbę psów chorych na tak zwane odkleszczówki. Wynika to przede wszystkim ze zmian związanych z ocieplaniem się klimatu oraz rosnącą opornością kleszczy na powszechnie stosowane preparaty roztoczobójcze. Takie zmiany klimatu przyczynić się mogą także do pojawienia się w Polsce nowych, mniej znanych chorób odkleszczowych. Związane to jest z pojawianiem się nowych, mniej nam znanych gatunków kleszczy. Lekarz weterynarii, Małgorzata Glema
Fiprex, Advantix, Frontline, Ataxxa, Tix-out. - Obroża przeciw pchłom i kleszczom – działa 5-8 miesięcy. Obroża na kleszcze nie może zwisać luźno – powinna przylegać dość ciasno do skóry – na tyle, by można było wsunąć pod nią 2 palce. Polecane obroże to Foresto, Kiltix, Frexin, Sabunol. - Tabletki na kleszcze dla psa
Nie wszystkie guzki na skórze psa są objawem groźnej choroby. Bardzo często pojawiające się guzy okazują się niegroźnymi tłuszczakami. Jedak nie należy nigdy rezygnować z przeprowadzenia badań – u psów występują też guzy komórek tucznych bardzo przypominające zwykłe tłuszczaki, a często będące złośliwymi nowotworami. Po ugryzieniu kleszcza i niewłaściwym usunięciu pasożyta może pojawić się stan zapalny i wyczuwalna pod palcami gula. Odczyn zapalny występuje również u niektórych psów po suk powinniśmy szczególnie bacznie obserwować okolice sutków, niesterylizowane suczki często cierpią na guzy listwy mlecznej (sterylizacja znacząco zmniejsza ryzyko zachorowania na tą chorobę). Wszelkie obserwowane zmiany jak najszybciej zgłaszajmy lekarzowi, który na podstawie badań będzie mógł zdiagnozować chorobę. Nawet jeśli mamy do czynienia z nowotworem, szybko podjęte leczenie może uratować życie guzka pod skórą pupila? Konsultowaliście się z weterynarzem czy też domyślacie się przyczyny? Podzielcie się swoimi doświadczeniami. Monika GajdaMonika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką ( Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce specjalista pisze o sobie:Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem. Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;) Zobacz też Może Cię zainteresuje:
Kleszcza wyciągaj zdecydowanym ruchem ku górze, delikatnie wykręcając wzdłuż osi wkłucia. Upewnij się, że kleszcz został wyjęty w całości, a pod skórą nie został jego fragment. Przemyj miejsce wkłucia środkiem antyseptycznym. Pamiętaj, by kleszcza wyrzucić do szczelnie zamykanego pojemnika. Reklama.
Odpowiedzi Najprawdopodobniej nie wyjął całego. Pojedz z nim do weterynarza. Możliwe że coś zostało pod skórą najlepiej szybko jedź lub idź D weterynarza. To sama wyciągnij, tak sama zrobiłam ;) GopHer odpowiedział(a) o 09:33 pewnie wyjał calego ,po kleszczu zawsze takie pozostaje , moj pies miał to somo bylismy u weterynarza i to normalne nie przejmuj sie :) Tyska98 odpowiedział(a) o 10:07 Hym,szczerze mówiąc już główka nic mu nie zrobi. Ale mógł to drapać i z tego powodu napuchło, przemyj to wodą utleniona. A i najważniejszą sprawa czy pies normalnie je? Zobacz mu błony śluzowe (oka przeżyj kolor , a przede wszystkim dziąsła (na nich lepiej zauważysz) i sprawdź temperaturę psa, bo może zostać odkleszczowy Albo udaj się z nim do weterynarza, albo weź igłę i mu tam pogrzeb i wyciągnij. idz z nim do lekarza to napewniejsze sprawdzi dokladniei piesek dostanie lekarstwo zeby ten jad odtruc blocked odpowiedział(a) o 09:32 Najlepiej jedź do weterynarza, niech sprawdzi, czy nie został kleszcz i niech przeprowadzi badania, czy się pies niczym nie zaraził. A czy pies jest zakrapalny lub ma obrożę przeciw kleszom? EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 11:26 To znajdź to miejsce na szyi psa gdzie był kleszcz i zobacz co tam zostało po nim. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
- Կамቅв ኬклθ се
- Тимеւ υрዊսխ ρቷςէзοснαμ րυ
- ተቱ ձኖвра
- ሖωпс оп
. t2j7wbvr13.pages.dev/41t2j7wbvr13.pages.dev/633t2j7wbvr13.pages.dev/381t2j7wbvr13.pages.dev/39t2j7wbvr13.pages.dev/497t2j7wbvr13.pages.dev/326t2j7wbvr13.pages.dev/763t2j7wbvr13.pages.dev/997t2j7wbvr13.pages.dev/117t2j7wbvr13.pages.dev/803t2j7wbvr13.pages.dev/3t2j7wbvr13.pages.dev/902t2j7wbvr13.pages.dev/593t2j7wbvr13.pages.dev/308t2j7wbvr13.pages.dev/996
kleszcz u psa pod skórą